Adam oturmuş makamına...

Sokaktan haberi yok...

Gittiği yer lak lakçı tayfası...

Geldiği yer rant pastasının paylaşıldığı masa başı...

Pervasızca çalmak, çırpmak ve yaşamak gibi siyasi makamların insana verdiği ölümsüzlük cesareti ile hayvanların bile bir amaçla yaratıldığından uzakta bir hayat...

At gözlüğü takmış siyasilerin sonunu canlı olarak çok izledik...

Tarihten çok okuduk...

Ve inanın bana yakında çok daha taze örneklerini izleyeceğiz...

Vizyonu olmayan, gelişimden bir haber ve amacında insanın refahı olmayan siyasi yöneticilere lafta anlatamazsınız...

Kafalarının içinde sürekli bir egoizm...

Küçük dağları ben yarattım edasıyla kendisini Tanrı yerine koyma durumları...

Etraflarında onlarca yağdanlık ve yalaka takımları...

Böyle bir adama nasıl laf anlatacaksınız ki?

Böyle bir adamın bırakın oturduğu makamın sorumluluğunu anlamasını, kendisini anlayacak durumu bile kalmamıştır...

Bütünüyle aklı midesi ve kemeri arasında sıkışıp kalmıştır...

Sonra birde koltuğun gitme tehlikesine karşı paranoya olma durumları ortaya çıkar...

Herkesi hain...

Etrafında kendisine bilgi getiren şaklabanları dost zanneder...

Doğruları konuşan ise Düşman...

Yanlışları gören satılık...

Eleştirenler hasımane yaklaşım gösteren siyasi rakip elemanları ve iş birlikçi ajanlardır onlar için...

İnanın acıyarak izliyorum bu tip siyasetçileri

Hem de ibretle!

Düştükleri günler için şimdiden sabırla ilmik ilmik cümleler biriktiriyorum...

Tsunami gibi karaya vuran dev dalgalar gibi o yağdanlık ve yalaka takımlarının suratına çarpmak için..!