Adam yazlıkta şortunu çekmiş…

Kazandığı haram paralarla içkisini denize doğru yudumlarken elinde ki akıllı telefondan ha babam de babam memleket meselelerine ahkâm kesiyor!

Ulan deyyus!

Bire melun!

Sen bastırılmış duygularını sanalda yaşayan bir aşağılık karaktersin…

Namusuna dil uzatmayı bırak…

El uzatanlara bile ERKEKLİK yapamayacak kadar hayvanlaşmış…

Ve inançsızlık içinde ruhunu nerede bir şerefsizlik ortamı ve kişisi varsa ona satmışsın!

Bu haldeyken bile kalkıp bu milletin öz değerlerine, manevi iklimine havlama hadsizliği yapmaktasın!

Bak şerefsizlik batağında gırtlağına kadar lağım dolmuş klozet kapağı;

Bu yazacaklarımı iyi oku!

Bizim dava dediğimiz kutlu yol, bir inançlar bütünü ve tarihsel mirastır…

Allah’ın vahiyle muştuladığı kutlu zaferin…

Peygamberimizin kılavuzluk ettiği şerefli seferin türabı olmaktır dava…

Altaylardan Toroslara…

Ötügen’den Viyana’ya…

Doğu Türkistan’dan Çeçenya’ya…

Tunus’tan Yemen’e…

Ve Filistin’den Can Azerbaycan’a bir gönül teşkilatıdır…

Biz buna önce TURAN diyoruz…

Sonra ise NİZAM-I ALEM…

Davamızın kalbi Anadolu’dur!

TÜRK isminin kazındığı her karış toprağa Allah’ın dini olan İslam sancağını dikmek namusumuzdur!

Atalarımızın kutlu mirasıdır bu ÜLKÜ!

Biz bu dava üzerine doğar…

Bu dava üzerine yaşar…

Ve bu dava üzerine koşarak ve gülümseyerek Şehadetlik niyetiyle ölürüz…

Sınırlı bir zaman dilimi olan DÜNYA HAYATINI…

Sınırsız bir zaman dilimi olan AHİRET HAYATINA değişmeyiz…

İşte bu yüzdendir ki;

Seninle bizim aramızda bir mücadele olamaz…

Çünkü ÜLKÜ ERLERİ asla senin gibilerle vakit kaybetmez!

Yolunda yürürken karşısına çıkarsan sadece ayakları altında ezilir ve gömülecek bir karış toprağa hasret geberir gidersin…

Şimdi haramzade işkembeni sakla…

Aşağılık namus anlayışını kucakla…

Ve sakın bir daha beni bu yazıyı yazacak ruh haline sokma!

Çünkü ant olsun bir dahakine mermileşmiş cümlelerimin yerine cümlesiz mermilerle doldururum seni!