Bazen anlamakta güçlük çekiyorum…

Kanun koyucular ile uygulayıcılar arasında ki tezat inanın bana çok tuhaf bir hale geldi…

Bakın;

YASAMA…

YÜRÜTME…

YARGI…

Kuvvetler ayrılığı ilkesi üzerine kurulu sistemimiz resmen iflas etmiş durumda…

YASAMA ilkesini TBMM üstlenmiş…

YÜRÜTME görevi CUMHURBAŞKANLIĞI Hükümet sistemi gereği Cumhurbaşkanı ve belirlediği Bakanlar Kurulu ile icra ediliyor…

YARGI ise sözde bağımsız olan yerel mahkemeler, Bölge İdare Mahkemeleri, Yargıtay Vb. kurumların TBMM tarafından yapılan kanunları uygulaması çerçevesinde görev yapıyor…

Ancak;

CUMHURBAŞKANI Erdoğan’ın son HÂKİM ve SAVCILARA yönelik eleştirisel çıkışı ile TBMM içinde görev alan Milletvekillerinin bu konuda ki eleştirileri benim kafamı cidden karıştırıyor…

YARGI seçilmişlerin oluşturduğu TBMM’NİN çıkardığı yasalarla hareket ediyor…

Ancak yasaların VİCDAN ile harmanlanıp uygulanması toplumsal barışın ve bütünlüğün olmazsa olmazıdır…

O zaman HÂKİM ve SAVCI atamalarında bu konularda da bir MÜLAKAT yapılması gerekmiyor mu?

Çünkü siz HÂKİM ve SAVCI atarken yaptığınız sınavlarda HUKUKİ sorularla sınav yapıyorsunuz…

Bu ölçekte HÂKİM ve SAVCI olanlardan vicdani anlamda HÜKÜMLERİNE yön vermesini nasıl beklersiniz?

Örnek;

Tecavüze uğrayan bir kadının kendisine bu kötülüğü yapan kişiyi öldürmesi HUKUK sistemimizde CİNAYET olarak tanımlanır…

Ne tuhaftır ki;

Hem Tecavüz edip hem de öldüren kişide CİNAYET ile tanımlanarak yargılanır…!

Detaylar vardır elbette bunlara girmiyorum ama HUKUKİ anlamda vicdanı bir kenara bıraktığınızda MANTIKSAL yargılamada sonuç ortalama aynı cezaya hükmeder!

Yani demem o ki;

Hükümlerine sadece KANUNLAR çerçevesinde yön veren bir ADALET sistemi ülkemizde büyük bir sorun haline gelmiştir…

Oysa toplumların sosyal, psikolojik ve yerel yapılarının insanlar üzerinde yüzyıllardır şekillenmiş KÜLTÜREL yapısını, manevi değerlerimizle insani değerlerimizin göz ardı edilerek uygulanan ADALET bir HAK değil aksine ZULÜMDÜR!

Bu yüzden ADALET sisteminin acilen bir DEVRİME ihtiyacı vardır…

Örnek;

Gelişmiş demokrasilerde SAVCILARIN mahkemelerde kabul görüp dava açılan İDDİANAME oranı yüzde 5…

Ama ülkemizde bu oran neredeyse yüzde yüzdür!

Bunun sonucu ise bir sürü;

BÜROKRATİK İŞLEM…

MEMUR İSRAFI…

KIRTASİYE GİDERİ…

ARAÇ VE İNSAN GÜCÜ HARCAMASI…

Ve en önemlisi bu kadar teferruatlı ve çok el değiştiren DAVALARDA alınan bir sürü yanlış ve haksız kararlar…

Sonuç;

İlk açıldığında Bölge Adliye Mahkemelerinde istinaf edilen dosyalar 5-6 ay içerisinde sonuçlanırken şu an 2 yıla yaklaşan bir sonuçlandırma durumuyla karşı karşıyadır…

Çünkü yerel mahkemelerde az önce bahsettiğim nedenlerden dolayı sadece kanunlar baz alındığı için BERAAT kararı verilmesi mumla aranır olmuş!

Özetle;

Ben bir hukukçu değilim ancak yıllardır mahkemelerde yargılanmış ve bu KAOTİK HUKUK SİSTEMİ içinde herkesin farklı görüş ve hüküm uygulamalarına maruz kalmış SABIKALI bir adamım…

SABIKA olunca mahkemelerde kafadan SUÇLU ilan ediliyorsunuz…

Oysa bu ülkede birisini SABIKALI hale getirmek kadar kolay bir şey yoktur…

Yeter ki ŞEREFSİZ, ONURSUZ ve YALAN söylemesini bilin yeterli!

Bir ADALET sistemi düşünün;

Aynı suçtan falanca tarihte ceza almışsanız HAPSE girmezken…

Filanca tarihte ceza almışsanız kafadan HAPSE giriyorsunuz…

Yani SUÇUN asli yapısı ve vasfı değil, tarihi önemli!

YORUM SİZİN…